പുതുമ..


പൂവിന്‍ മധു നുകര്‍ന്ന്
കാര്‍വണ്ട്,
അക്കരെ കാണ്ടൊരു
ചോലയില്‍ മുങ്ങി
തിരിയെ വന്നപ്പോള്‍,
സുന്ദരന്‍ ശലഭം,
തന്‍ പൂവിലുമ്മവെച്ച്,
വിറയാര്‍ന്ന
ചിറകുകള-
ടക്കാന്‍ ശ്രമിച്ച്,
രതിയാസ്വദിക്കുന്നു,,.....!!
ഒരു ഏങ്ങലായുറ്റിയ
മിഴിനീര്‍ തുടച്ച്,
മറ്റൊരു സുന്ദരിപ്പൂ-
വിരിയുമെന്നാശിച്ച്,
കരിവണ്ട് - വീണ്ടും
തിരികെ പറന്നത്,
മൌനിയായ്,
സ്ത:ബ്ദനായ്
നോക്കിനിന്നുഞാന്‍.........

3 comments:

Ajith Polakulath said...

ഉറങ്ങാതിരിന്നു ഞാനിന്നലെയും,
കരിഞ്ഞുണങ്ങാറായ
മാവിനു കാവലായ്..
ശിഖിരം മറഞ്ഞമ്പിളി
മൂകനായ് നോക്കി,
ഉമ്മറത്തെ,
കറപറ്റിയ ചാരു കസേരയും,
വയസ്സനായുറുമ്പരിച്ച നീളന്‍
കാലന്‍ കുടയുമെന്നെ
പരിഹസിക്കുന്നു- വെറുപ്പോടെ
സങ്കടമടക്കിയെന്നപോല്‍....

ഈ കവിത വളരെ ഇഷ്ടമായി..
ജീവന്‍ തുടിക്കുന്ന വരികള്‍

Ajith Polakulath said...

ഉറങ്ങാതിരിന്നു ഞാനിന്നലെയും,
കരിഞ്ഞുണങ്ങാറായ
മാവിനു കാവലായ്..
ശിഖിരം മറഞ്ഞമ്പിളി
മൂകനായ് നോക്കി,
ഉമ്മറത്തെ,
കറപറ്റിയ ചാരു കസേരയും,
വയസ്സനായുറുമ്പരിച്ച നീളന്‍
കാലന്‍ കുടയുമെന്നെ
പരിഹസിക്കുന്നു- വെറുപ്പോടെ
സങ്കടമടക്കിയെന്നപോല്‍....

ഈ കവിത വളരെ ഇഷ്ടമായി..
ജീവന്‍ തുടിക്കുന്ന വരികള്‍

ഷംസ്-കിഴാടയില്‍ said...

മധു നുകരുന്ന പൂമ്പാറ്റയെ തന്‍റ്റെ നഷ്ടസൌഭാഗ്യമോര്‍ത്ത് കരിവണ്‍ട് ഇന്നും നോക്കിയിരിക്കുന്നുണ്‍ടാവാം....

നന്നായിട്ടുണ്‍ട്...വളരെ..വളരെ...